dislocation

Uitspraak:  UK [ˌdɪslə'keɪʃ(ə)n]
  • n.Chaos; Verplaatsing; "Doctor" dislocatie; 'Object' dislocatie
  • WebOntwricht; Dislocatie; Dislocaties
n.
1.
de verplaatsing van iets van de gebruikelijke of juiste positie
2.
de verplaatsing van een lichaamsdeel, vooral van een bot van haar gebruikelijke inpassing in een gezamenlijke
3.
een onregelmatigheid in de fijne structuur van een anders normale kristal